به گزارش پايگاه خبري تحليلي پيرغار ، هر يک از رنگهاي مزبور داراي معنا و مفهوم خاص خود هستند که ميتوان درباره آنها چنين گفت: رنگ سبز، رنگ ستايششده در روايات و اخبار و يکي از نشانههاي معتقدين به دين مبين اسلام است. هماکنون در پرچم غالب کشورهاي مسلمان اين رنگ به چشم ميخورد. رنگ سپيد نشانه اعتقاد ايرانيان به صلح و دوستي است و رنگ سرخ نشانه دفاع از خاک پاک سرزمين و شهادت در راههاي آرمانهاي عالي ميهن است.
ظهور پرچم در ايران به قيام کاوه آهنگر عليه ظلم و ستم ضحاک بازميگردد. کاوه آهنگر به منظور برانگيختن احساسات مردمي عليه ضحاک، پيشبند چرمي خود را بر سر چوبي کرد و آن را بالا گرفت تا مردم گرد او جمع شدند. پس از وي فريدون فرمان داد تا آن چرم را بيارايند و چنين بود که اين پرچم را درفش شاهي ناميد. گفتهاند نخستين رنگهاي پرچم ايران زرد و سرخ و بنفش بود. پس از فتح ايران به دست اعراب مسلمان، ايرانيان تا دويست سال هيچ پرچمي نداشتند و تنها دو تن از قهرمانان ملي ايرانزمين، يعني ابومسلم خراساني و بابک خرمدين داراي پرچم بودند. پرچم ابومسلم سياهرنگ بود و پرچم بابک، سرخرنگ.
سلطان محمود غزنوي بود که براي نخستين بار دستور داد نقش يک ماه را روي پرچم خود که رنگ زمينه آن سياه بود بدوزند. وي پس از آن دستور داد نقش يک شير در آن افزوده شود. نقش خورشيد روي پرچمها نيز از زمان خوارزمشاهيان باب شد.
رنگ و طرح پرچم ايران در طول تاريخ همواره در حال تغيير بوده است. پرچم شاهاسماعيل صفوي يکسره سبزرنگ بود و در آن تصوير ماه نيز قرار داشت. شاهطهماسب نيز در دوران پادشاهي دستور داد به جاي شير و خورشيد، تصوير گوسفند را روي پرچمها حک کنند.
تا دوره قاجارها پرچم سهگوشه بود اما در اين دوره شکل پرچم براي نخستينبار از سهگوشه به چهارگوشه تغيير يافت و رنگ سرخ نيز تنها رنگ پرچم شد و درون آن روي دايره سفيدي، تصوير شير و خورشيد نقش بست.
پس از پيروزي انقلاب مشروطه، در اصل پنجم متمم قانون اساسي ذکر شد: الوان رسمي بيرق ايران، سبز و سفيد و سرخ و علامت شير و خورشيد است. در زمان فتحعليشاه قاجار، شمشيري به دست شير داده شد و استفاده از اين نشان تا انقلاب ???? ادامه پيدا کرد. از حدود قرن ? هجري (پانزده ميلادي) نشان شير و خورشيد نشان محبوبي در پرچمهاي ايران بود. اين نشان در دورههاي مختلف و نزد سلسلههاي شاهي مختلف به صورتهاي متفاوتي تعبير شد؛ به طوري که در ابتدا تنها نماد ستارهبيني بود، بعد از آن نشان پادشاهي شد و بعدها تعبيري ديني پيدا کرد. تعبيرهاي مليگرايانه و سلطنتي نيز از اين نشان در دوران قاجار و پهلوي به وفور يافت ميشود.
پس از انقلاب اسلامي در اصل هجدهم قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران تاکيد شد پرچم رسمي ايران به رنگهاي سبز و سفيد و سرخ است، با اين تفاوت که پس از انقلاب در ميانه پرچم علامت مخصوص جمهوري اسلامي نقش بست که بر زمين? سفيد با شعار «الله اکبر» آذينبندي شده بود؛ طرحي که اکنون به عنوان پرچم سه رنگ جمهوري اسلامي ايران شناخته ميشود.
منبع: تاريخ ايراني